Gek, hij voelde zich zenuwachtig. Thom speelde met de sleutels in zijn rechterbroekzak. Over tien minuten opende hij de broodjeszaak, maar hij stond aan de overkant van de straat. Een bordje met OPEN hing voor zijn neus, aan de binnenkant van de deur. Zijn hand lag al op de koperen klink.
Binnen gleed zijn blik over het interieur. Met de diepe, brede fauteuils en donkerhouten tafels deed het hem denken aan een ouderwetse sigarenlounge. Wat nog ontbrak was een dikke rookhaag. In plaats daarvan was recht voor hem, aan de andere kant van de ruimte, de toonbank met een paar etenswaren en daarachter een muur vol apparaten waarvan hij niet wist of ze allemaal koffie konden maken. Hij vermoedde van wel.
Alle plaatsen waren bezet. Thom had verwacht dat het daardoor lawaaierig zou zijn, maar de sfeer die de koffiezaak uitstraalde was er blijkbaar één die ervoor zorgde dat je automatisch op bescheiden geluidsniveau met elkaar een gesprek voerde. Of lag het aan het vroege tijdstip?
Thom veegde richting de balie zijn handen af aan zijn zwarte werkbroek. Hij kon de zenuwen niet goed verklaren. Hij ging koffie halen. Niemand kon aan hem zien dat hij geen verstand had van koffie. En dan nog. Wat zou dat?
De medewerker stond gebukt bij een van de kastjes onder de koffiezetapparaten. Eerst dacht Thom aan de kroeshaarjongen, maar ze was duidelijk een vrouw. Een meisje. Of wat zit daar tussenin? Net als het stel leek ze van Thoms leeftijd. Donker kroeshaar, volle lippen. Haar donkerrode schort droeg ze over een zwarte broek met daaronder zwarte, praktische schoenen. Haar shirt toonde op de achterkant het logo van de koffiezaak; een sierlijke tekening met dito letters die op een officiële vlag niet zou misstaan.
Thom hapte ongemerkt naar lucht toen ze hem aankeek. Ze lachte haar tanden bloot terwijl ze het kastje dichtklapte.
‘Goedemorgen, ik kom zo bij je!’
Haar ogen waren felgroen en alles waar hij aan dacht. Hij kon niet wachten tot ze hem opnieuw aankeek. Thom rechtte zijn schouders en haalde diep adem.
‘Zo.’ Ze stapte dichter naar de toonbank toe en keek hem afwachtend aan. ‘Wat mag ik voor je doen?’
‘Koffie,’ bracht Thom uit.
Ze schaterlachte. Thom voelde zijn wangen kleuren.
‘Sorry, hoor.’ Ze veegde een traan uit haar oog en deed duidelijk moeite om serieus te kijken. ‘Sorry,’ zei ze nog eens. ‘Je komt hier denk ik voor het eerst. Ik heb drie soorten koffie, elk van een andere boon en ik kan alles erin doen wat je wilt, al adviseer ik altijd zwart. Wat drink je normaal gesproken? Dan kan ik je helpen met je keuze.’
‘Thee,’ zei Thom, en vervloekte zichzelf.
Haar mondhoeken trilden. Ze wilden niets anders dan opnieuw de lucht in schieten. Haar kin wiebelde er een beetje van.
‘Thee,’ herhaalde ze. De lach zat onderdrukt in haar stem.
Thom kon wel door de grond zakken. Even controleerde hij of er niemand achter hem mee luisterde. Het leek er niet op.
‘Gisteren kreeg ik koffie die ik lustte,’ zei Thom. ‘Het meisje dat het aan me gaf zei dat ik moest vragen naar de Colombiaanse koffie.’
‘Welk meisje?’ De lach was er nog, maar hij las nu iets anders in haar blik. Haar ogen stonden nieuwsgierig, en namen hem voor het eerst met meer aandacht op. Thom veegde nog een keer zijn handen af aan zijn broek.
Thom kon wel door de grond zakken.
‘Ze… Ik ken haar naam niet. Krullend haar?’ Thomas kende weinig andere kenmerken die haar onderscheidde.
Haar ogen waren zo groen. Ze bleven op Thom gericht, ook toen ze reageerde.
‘Lize. Ze komt hier elke middag in haar pauze.’
Thom knikte. Hij had geen idee of het klopte, maar dat moest haast wel. Voor het eerst viel zijn blik op het naamkaartje: Melody. De muzieknoten dansten in zijn verbeelding voor zijn ogen. De naam paste bij haar.
Melody leunde iets meer naar voren op de toonbank. Ze keek hem nog steeds aan.
‘Thom,’ zei ze.
Een plotselinge elektrische golf schoot door zijn lijf. De energie ervan bleef in zijn buik zweven.
‘Houd je van zoet?’
Zijn lippen waren droog. Hij knikte.
Ze knikte ook, alsof ze het ergens over eens waren. Toen draaide ze zich om en Thom bekeek haar terwijl ze druk in de weer ging met mokken, machines en stoom. De handelingen voerde ze uit zoals hij zijn broodjes maakte. Hij merkte dat hij zijn adem inhield en nam een teug lucht. Ze wist wat ze deed.
Hij had uren naar haar willen kijken, maar niet veel later stond een dampende mok voor zijn neus.
‘Als je de mok bij je houdt,’ zei ze, ‘vul ik hem morgenochtend weer voor je.’
Hij rekende met trillende handen af en durfde bijna niet op te kijken. Toen hij het wel deed, glinsterden haar ogen.
‘Niet vergeten,’ zei ze, een lach om haar lippen. Haar rechterhand leunde op haar zij terwijl ze met links geroutineerd een bonnetje uit de kassa haalde. ‘Ik moet die mok wel terug.’
Thom nam de mok in zijn handen. Zijn benen droegen hem naar buiten, maar hij had het gevoel dat zijn hoofd en hart er ver boven zweefden. Pas vlak bij de deur viel zijn oog op iemand met dezelfde kleding als Melody. Thom keek langzaam omhoog van het rode schort naar het naamkaartje op de borstkas.
Ty
De naam zei hem niets, maar het gezicht erboven wel. Het was de jongen met het kroeshaar. De jongen van Lize. Ty lachte breed naar Thom. ‘Leuk dat je mijn nichtje hebt ontmoet,’ zei hij. En daarna: ‘Lize wilde iets voor je terugdoen.’
‘Dank je,’ zei Thom automatisch.
Pas in de broodjeszaak staarde hij met de mok in zijn handen over de toonbank naar buiten. Van de koffiezaak zag je hier alleen de entree en een deel van de gevel. Thom sloot zijn ogen en liet de woorden van Ty tot hem doordringen. Ty en Lize. Ze hadden begrepen wat hij voor hen had gedaan. Hij sloot zijn handen nog verder om de mok en liet de warmte door zijn lijf stromen.
~
| NIEUW! Bij bestelling van 1 full size sandwich (alle soorten beleg) een gratis voucher voor koffie. Deze kunt u inwisselen bij Love for Coffee aan de overzijde van de straat. Deze aanbieding geldt tot onbepaalde tijd. NB: in deze zaak wordt geen eigen koffie meer geserveerd. |
Genoten van dit verhaal?
Doe een donatie via bunq.me/Maresa of stuur een reactie.
Tegen een kleine vergoeding kun je via lekkerlezen@maresajacobse.nl een e-bookversie van verhalen opvragen (PDF, Word of ePub). Doneer hiervoor via bovenstaande link je bedrag o.v.v. ‘ebook broodjeszaak’.